Op de camping in Sorrento (Amalfikust) horen we meerdere malen per dag een ambulance. Die maakt hier een soort kermisgeluid, dus we denken steeds weer dat de ijscoman eraan komt, maar er is een andere reden.
De Amalfikust staat bekend als een van de mooiste kusten ter wereld, mede door de bijzondere klifdorpen. Langs die kust loopt één weg die gesloten is voor campers (en binnenkort voor meer verkeer lezen we net hier), vanwege de vele ongelukken die er gebeuren. Daarom hebben we een groot deel per boot verkend. Onze camper stond steeds weer op ons te wachten op een heerlijke camping in Sorrento. En eerlijk is eerlijk: de kust is inderdaad prachtig. Tegen de steile rotsen zijn hier en daar dorpjes geplakt met lieve gekleurde huisjes. We zijn er niet achter gekomen hoe die daar ooit gebouwd zijn. De dorpjes zelf zijn vooral erg toeristisch. Stiekem maken de plaatjes op internet alles net iets mooier dan in werkelijkheid. We hebben het bij Positano en Amalfi gehouden en zijn daarna nog naar Salerno gereden via de weg die wel toegankelijk is. Dat was een verademing qua drukte. Bijna geen toeristen en daarmee heerlijk door de straatjes dwalen. Conclusie: de Amalfikust is mooi en tegelijk ook een beetje een hype. Sorrento is ons lievelingsplekje daar. We nemen alle fijne herinneringen mee en zeggen in de woorden van Lune: chiao Bella!