Eerste stop: de garage 

We zijn nog geen 50 km onderweg van ons huis naar avontuur 2.0 als onze bus begint te piepen. Geen vriendelijk geel lampje, maar meteen een sein op rood: het oliepeil is te hoog. ‘Voor de zekerheid maar even langs de garage,’ lachen we. Daar worden we snel geholpen. Het beetje olie wat er te veel in zit, wordt eruit gepompt. We bedanken hartelijk, maken nog even een lollige selfie, roepen veel te hard dag en grappen in de familieapp dat we onze eerste stop bereikt hebben. Haha. 

Als we 150 km verder weer dezelfde melding krijgen, vergaat het lachen ons een beetje. De eerste de beste garage op de route wakkert dat flink aan. Al was het maar omdat we inmiddels in Duitsland zijn en die taal minder goed spreken. De garagemeneer is erg bezorgd. Er zit weer veel te veel olie in en dat kan maar 1 ding betekenen: er lekt diesel in het ding van de olie in waardoor het peil steeds weer stijgt. Het ruikt ook een beetje naar diesel zegt hij heel serieus. We kunnen dan ook maar beter niet verder rijden. Dan alles kaput. Meer dan de overtollige olie eruit halen kan hij alleen niet doen, want het is héél druk. 

Zo staan we opeens met twee peuters in de zon en zien alles kaput gaan. De Volkswagengarage 100 meter verderop kan misschien wel helpen. Dat halen we nog net denkt de meneer. Onder het mom van ‘iets is beter dan niets’ proberen we het daar. Een officiële dealer is altijd goed. Niet dus. Vanachter mondkapjes wordt duidelijk dat ze ook hier verschrikkelijk druk zijn. Ze nemen wel ruim de tijd om ons dat uit te leggen (zonder ook maar één keer onder de motorkap te kijken), maar helpen gaan ze niet. Dan de Duitse ANWB er maar bij. Weer wachten. Als Netflix vraagt of Lune en Jinte nog wel aan het kijken zijn, weten we dat het ook voor hen wel heel veel wachten is. Ze doen het zo goed!


Gelukkig is de Adac meneer wat positiever gestemd: het oliepeil is nu goed, de olie ziet of ruikt niet vreemd en alle metingen zijn goed. We kunnen naar een camping in de buurt rijden en moeten het in de gaten houden. Zo stranden we op dag 1 veel te dicht bij Nederland op camping und ferienpark waldfrieden in Grefrath in plaats van in de Eifel. De camping die we geboekt hadden zeggen we af. Zo is niet alleen ons grote avontuur maar ook het grote loslaten begonnen.

Laat een reactie achter

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *