Het heeft even geduurd voor we afscheid nemen van het heerlijke Griekse leven, maar nu zijn we toch echt toe aan het volgende land op ons lijstje: Albanië. Na ons wild kampeeravontuur is het nog een klein uurtje rijden en dan is het zover: we passeren de grens. We hebben al heel wat grenzen gepasseerd, maar nu verlaten we ook de Europese Unie. Dat betekent paspoortcontroles, geen internet, een andere taal en andere munteenheid. Best een beetje spannend.
Toch valt al snel op: de Albanese bevolking is erg vriendelijk en behulpzaam. Het land is wat toerisme betreft in opbouw; ze zijn oprecht blij dat we er zijn. En wij zijn ook blij dat we er zijn. Wat een prachtige natuur gaat er hier schuil. Ook de kinderen genieten er zichtbaar van. Het meer van Ohrid, de bergen en het kasteel bij Kruje, het meer van Shkoder en het hoogtepunt tot nu toe: de Shala rivier. Via een weg vol kuilen zien we de voorloper van deze rivier liggen tussen de enorme bergen. Het water is zo blauw dat het ons letterlijk tegemoet schittert. Eenmaal met een bootje op de rivier, zien we alles van de andere kant. We varen tussen de imposante bergen door en voelen het water in ons gezicht spatten tot we bij een heerlijke plek tussen de bergen komen waar het water te laag is om verder te varen. Ons rest niks anders dan lekker eten, spelen en zwemmen in de sprookjesachtige omgeving. Het water is ook hier knalblauw en ijskoud. Daarmee hebben we Albanië in ons hart gesloten en gaan we nog een tijdje genieten van alle natuurlijke pracht!