De mooiste plekjes waar we tijdens onze reis staan, zijn de plekjes waar (bijna) niemand is en waar we ons omringd weten door de natuur. Het zogeheten wildkamperen. Inderdaad; als werkwoord. Het is namelijk iets wat je doet. Via @park4night heeft het ons al de tofste locaties opgeleverd. Zo stonden we op het strand, op hoge bergen met enorme uitzichten, in een wijngaard en aan mooie watertjes. Zonder problemen. Op één keer na, toen wildkamperen heel wild kamperen werd.
Na twee heerlijke dagen aan de kust van Griekenland bij de Olympus berg, wilden we ook van dit land in stijl afscheid nemen op een plekje in de natuur. Alles goed uitgezocht, perfecte plek in een soort park met speeltuin en veel schaduw. Maar zoals dat soms gaat met perfecte plekken: er zijn meerdere belangstellenden. In dit geval in het kwadraat, want even verderop werd een bruiloft voorbereid. Bij de soundcheck wisten we meteen: hier gaan we niet blijven. Onze kinderen breken de nachten al vaak genoeg, dus vrijwillig wakker liggen van luid tromgerof? Liever niet. Dus snel een nieuwe plek uitgezocht en weer op weg. Deze keer wat minder makkelijk. De weg ernaartoe bleek stijl en smal. Met lichte doodsangsten kwamen we boven. Ik (Saskia) uit de camper om even te kijken waar we zouden kunnen gaan staan, stond ik opeens oog in oog met een beer. Echt waar. Rennen, gillen en wegrijden. Om 22.00 stonden we met de bibbers in de benen op plek drie, aan het meer van Kastoria. Volgende keer weer wat rustiger wildkamperen.